Ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος

Ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος

Ἔκδοση ΣΤ´ Μάρτιος 2023 (Ε΄ γιά τήν Ἀποστολική Διακονία, ἐπηυξημένη καί βελτιωμένη) K.A. 99.10.104 ISBN 978–960–315–996–4

Πρόλογος
τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου Β’

ΙΣΤΟΡΙΑ καί μνήμη εἶναι δύο ἔννοιες ἀλληλένδετες μεταξύ τους, ἀλλά καί ἀδιαρρήκτως συνδεδεμένες μέ τήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη. Ἄνευ μνήμης δέν δύναται νά ὑπάρξῃ ἱστορία· ἄνευ ἱστορίας δέν δύναται νά ὑπάρξῃ πολιτισμός· ἄνευ πολιτισμοῦ δέν ὑπάρχει οὔτε παρελθόν οὔτε μέλλον γιά τόν ἄνθρωπο.
Συμπληρώνονται ἐφέτος ἑκατό ἔτη ἀπό τήν Μικρασιατική καταστροφή τοῦ 1922. Στήν Ἱεροσυνοδική Ἐγκύκλιο τῆς 25ης Αὐγούστου 2022, ἡ ὁποία ἐξεδόθη μέ ἀφορμή αὐτήν τήν ἐπέτειο, περιγράψαμε ὡς ἑξῆς τόν χαρακτῆρα τῆς Μικρασιατικῆς Ρωμιοσύνης: «Γίνεται γιά ὅλους μας ἡ ἐπέτειος αὐτή ἀφορμή περισυλλογῆς, στοχασμοῦ καί δημιουργικοῦ προβληματισμοῦ, καθώς καλούμαστε νά διδαχθοῦμε ἀπό τή γενναία στάση τῶν ἁγίων ἐθνοϊερομαρτύρων, νά ἀναδείξουμε τόν Ἑλληνορθόδοξο Πολιτισμό τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τοῦ Πόντου καί τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης καί νά θαυμάσουμε τή θέληση γιά πρόοδο καί ἀναδημιουργία, τήν ὁποία ἐπέδειξαν οἱ πρόσφυγες τοῦ 1922-1924 μέ τόν ἐρχομό τους στήν κυρίως Ἑλλάδα»… «Τούς εὐχαριστοῦμε διότι ἔφεραν μαζί τους λείψανα ἁγίων, ὅπως τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσσου στό Νέο Προκόπιο Εὐβοίας… μεταδίδοντας “ὀσμήν εὐωδίας πνευματικῆς” στή μητέρα πατρίδα».

Ὅταν ὁ λαός τῆς Μικρασιατικῆς Ρωμιοσύνης ἀναγκάσθηκε νά ἐγκαταλείψει τήν εὐλογημένη προγονική γῆ, ὅπου κι ἄν ἐγκαταστάθηκε, ἔφερε πνευματική καί πολιτισμική ἀναγέννηση. Οἱ ἀποφάσεις τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς καί ἡ τυφλή βία δέν μπόρεσαν νά ἀποστερήσουν ἀπό αὐτόν τήν πίστη στόν Χριστό καί στίς αἰώνιες ἀξίες τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὁποία εἶναι πηγή δημιουργικότητας στόν ἐπίγειο βίο τοῦ ἀνθρώπου. Δέν ὑπάρχει συγκλονιστικότερη εἰκόνα ἀπό τούς ἐκπατρισμένους πρόσφυγες, οἱ ὁποῖοι μεταφέρουν στήν ἀγκαλιά τους τίς ἀγαπημένες τους ἱερές εἰκόνες καί τά λείψανα τῶν ἁγίων, ὡς μοναδικό στήριγμα γιά τή ζωή καί ἐνδεικτικό κειμήλιο γιά τήν ταυτότητά τους, καί ὡς παρακαταθήκη γιά τά τέκνα τους. Οἱ πρόσφυγες αὐτοί δέν κατέστησαν ἀνέστιοι καί ἄρριζοι ὅταν ἀπώλεσαν τήν γῆ, τίς οἰκίες καί τά κτήματά τους, τούς Ναούς καί τά Σχολεῖα τους, διότι εἶχαν βαθύρριζο πνευματικό πολιτισμό καί ἰδιοπροσωπία ἀνέγγιχτη ἀπό ἐξωτερικές συνθῆκες καί περιπέτειες.

Δέν εἶναι τυχαῖο, ὅτι μόλις φθάσουμε προσκυνητές στόν Ὅσιο Ἰωάννη τό Ρῶσσο, μᾶς καθηλώνει μιά ἁγία δύναμις, μᾶς γοητεύει ὁ τόπος, ζοῦμε θαυμαστές ἀποκαλύψεις, φανερώνονται κρυμμένα μυστικά.

Ἄν καί ἔχουν παρέλθει πλέον τῶν διακοσίων ἐτῶν ἀπό τῆς κοιμήσεως τοῦ Ἁγίου, ὁ πιστός λαός δέν παύει νά ἀγαπᾷ, νά τιμᾷ καί νά δοξάζῃ αὐτόν, ὁ ὁποῖος ἔρχεται βοηθός σέ ὅλες τίς ἀνάγκες του καί διά τῆς παρουσίας του προφθάνει καί θεραπεύει ἀσθένειες, λυτρώνει ἐκ κινδύνων, χαρίζει ζωή, χαρά καί ἐλπίδα.

Στό πνεῦμα τοῦτο κινεῖται καί τό παρουσιαζόμενο ἔργο τοῦ ἀγαπητοῦ μου ἀδελφοῦ καί συλλειτουργοῦ Μητροπολίτου Χαλκίδος κ. Χρυσοστόμου, ὑπό τόν τίτλο «Ὁ ὅσιος Ἰωάννης ὁ Ρῶσσος, ὁ πολύαθλος καί πρωταθλητής τῆς ὑπομονῆς», ἐκφράζοντας τά συναισθήματα, τήν χαρά, ἀλλά καί τούς καημούς τῶν πατέρων μας καί συγκινώντας τίς ψυχές μας.

Ἐπιθυμῶ νά ἐκφράσω τίς εἰλικρινεῖς εὐχαριστίες μου στόν δημιουργικό συγγραφέα τοῦ παρόντος, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Χαλκίδος κ. Χρυσόστομο, καί νά τόν συγχαρῶ γιά τήν ἀξιέπαινη αὐτή μεταπτυχιακή ἐργασία, ἡ ὁποία κρίθηκε τό 1998 ἀπό τόν Τομέα Λατρείας, Ἀρχαιολογίας καί Τέχνης, τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μέ βαθμό «ἄριστα» καί ἐπανεκδίδεται ἐφέτος σέ ἕκτη ἔκδοση ἐπηυξημένη, ὑπό τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μέ ἀφορμή τήν ἐπέτειο τῆς συμπληρώσεως 100 ἐτῶν ἀπό τήν Μικρασιατική περιπέτεια. Εὐχόμενος ἔτι εὐλογημένη παρά τοῦ Παρακλήτου τήν ἐφεξῆς πνευματική διακονία του στήν Ἐκκλησία, πρός δόξαν Θεοῦ καί οἰκοδομή τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Κυρίου, τόν συγχαίρω καί γιά τήν δημιουργία τοῦ Μουσείου Μικρασιατικοῦ Πολιτισμοῦ, τό ὁποῖο εἶχα τήν εὐλογία νά ἐγκαινιάσω τό 2018, ἀλλά καί γιά τούς κόπους καί τούς ἀγῶνες τούς ὁποίους καταβάλλει γενικότερα ὑπέρ τοῦ ποιμνίου του καί τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσσου, τοῦ ἀληθινοῦ κατοικητηρίου τοῦ Ἁγίου, προκειμένου νά παραμένῃ αὐτό πηγή χάριτος καί ἁγιασμοῦ γιά τόν ὀρθόδοξο πιστό λαό τῆς πατρίδος μας καί τοῦ σύμπαντος κόσμου.

Μετ᾽ εὐχῶν διαπύρων

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Β´